Ιστορία

Ιστορία

Εισαγωγικό κείμενο

Οι Ελληνικές Αλυκές ΑΕ είναι μια Εταιρεία του Ελληνικού Δημοσίου που ιδρύθηκε το  1988 με πρωταρχικό στόχο την οικονομική εξυγίανση των βιώσιμων αλυκών της χώρας, μέσω εκμηχάνισης και εκσυγχρονισμού της λειτουργίας τους, έτσι ώστε η  χώρα σύντομα να καταστεί τουλάχιστον αυτάρκης σε σχέση με τις ανάγκες της σε  πρωτογενές αλάτι.

Αποτελεί  συνέχεια   της   προγενέστερης  ανθούσας  Εταιρείας “Αλυκαί Μεσολογγίου ΑΕ“, που με τη σειρά της είχε ιδρυθεί το 1978, ως θυγατρική της ΕΛΕΒΜΕ ΑΕ   και κάλυπτε απλώς τη συγκεκριμένη αλυκή της πόλης του Μεσολογγίου. Με την προσάρτηση και άλλων μικρότερων παραγωγικών μονάδων, ο συνολικός αριθμός αλυκών που υπάγονται σήμερα στην Εταιρεία ανήλθε σε οκτώ. Επιπλέον, μελετάται η δυνατότητα διεύρυνσης της δυναμικότητας της Εταιρείας με ίδρυση νεοπαγούς αλυκής στη νήσο Λήμνο.

Από 01.01.2018 και με βάση το Ν.4389/2016, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το Ν.4512/2018, το σύνολο των μετοχών της εταιρείας που κατείχε το Ελληνικό Δημόσιο (ποσοστό 55,19%) μεταβιβάστηκε στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε (Ε.Ε.ΣΥ.Π.   Α.Ε.).

Αποστολή Δημόσιας Επιχείρησης

Ο «Μηχανισμός Συντονισμού» προσδιορίζει το πλαίσιο σχετικά με τη διακυβέρνηση των Δημοσίων Επιχειρήσεων στις οποίες έχει συμμετοχές η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (εφεξής ΕΕΣΥΠ), σύμφωνα με το άρθρο 197 παρ. 6 του ν. 4389/2016. Η εταιρεία «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.» αποτελεί μία από τις λοιπές θυγατρικές του χαρτοφυλακίου της ΕΕΣΥΠ.

Το παρόν αποτελεί έγγραφο του «Μηχανισμού Συντονισμού και, ειδικότερα, όσον αφορά στην «Αποστολή» της εταιρείας Ελληνικές Αλυκές όπου ορίζονται οι κύριες στρατηγικές, επιχειρηματικές και επιχειρησιακές κατευθύνσεις της και ο κεντρικός στόχος προεχόντως ως προς την επαύξηση της δημόσιας αξίας της.

Η εταιρεία Ελληνικές Αλυκές συστάθηκε με το ν.1822/1988 (ΦΕΚ 272/Α/8-12-1988) με σκοπό την ανάπτυξη και εκμετάλλευση των αλυκών και του ορυκτού αλατιού της χώρας. Κύρια δραστηριότητά της είναι η συγκομιδή αλατιού μέσω εξάτμισης αλυκών και η πώληση του πρωτογενούς άλατος.

Η εταιρεία ανήκει σήμερα κατά 55,19% στην ΕΕΣΥΠ, κατά 24,81% στην εταιρεία Κ.Ε. Καλαμαράκης ΑΕΒΕ – Κάλας Α.Ε. και κατά 10,19 % στο Δήμο Μεσολογγίου. Το υπόλοιπο 9,81 % ανήκει σε μετόχους κάθε ένας από τους οποίους έχει μερίδιο κάτω του 5%.

Η εταιρεία εκμεταλλεύεται σχεδόν το σύνολο των αλυκών της χώρας και μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος της εγχωρίας ζήτησης σε πρωτογενές αλάτι. Συμπληρωματικά με τον βασικό σκοπό της, η εταιρεία δύναται να δραστηριοποιηθεί στην επεξεργασία, συσκευασία, τυποποίηση και εμπορία των προϊόντων των αλυκών, καθώς και με την εκπόνηση μελετών κατασκευής ή βελτίωσης της εδαφοτεχνικής υποδομής ή/και του τεχνολογικού εξοπλισμού αλυκών τρίτων, για την αύξηση της παραγωγής ή τη βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου στις αλυκές προϊόντος.

Σύμφωνα με το Στρατηγικό Σχέδιο της ΕΕΣΥΠ, οι επιχειρησιακές κατευθύνσεις θα πρέπει να επιδιώκονται εντός ενός πλαισίου το οποίο θα στοχεύει στην βελτιστοποίηση των εσωτερικών διαδικασιών της εταιρείας και στον εξορθολογισμό του κόστους.

Δεδομένου ότι ο παραγωγικός προσανατολισμός της εταιρείας αναφέρεται σε πρωτογενές προϊόν, θα πρέπει να επιδιώκεται η αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας, η βελτίωση της ποιότητας και η ένταξη του προϊόντος σε νέα πρότυπα πιστοποίησης. Παράλληλα, βασική επιδίωξη είναι και η περαιτέρω ανάπτυξη των πωλήσεων και της κερδοφορίας μέσω βελτιωμένου μίγματος πωλήσεων, διαφοροποίησης με χαρακτηριστικό στοιχείο μοναδικότητας την αφρίνα του Μεσολογγίου και ενίσχυσης του εξαγωγικού προσανατολισμού της εταιρείας.

Παράλληλα, καθώς οι χώροι των αλυκών αποτελούν κατεξοχήν χώρους περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, πάγιο στόχο της εταιρείας αποτελεί η διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς στους χώρους των υπό την κυριότητά της αλυκών. Έτσι, αναμένεται να υιοθετεί μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, ταυτόχρονα με πολιτικές οι οποίες θα οδηγήσουν στην αποδοτικότερη αξιοποίηση των φυσικών της πόρων.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Μηχανισμού Συντονισμού, η Αποστολή της Δημόσιας Επιχείρησης Ελληνικές Αλυκές μπορεί να αναθεωρηθεί αν αυτό κριθεί αναγκαίο.