Ο ρυθμός αποικοδόμησης στις αλυκές είναι αντιστρόφως ανάλογος προς την αλατότητα. Τούτο σημαίνει ότι η αποικοδόμηση στις τελευταίες θερμάστρες είναι περιορισμένη. Κοινότερες ομάδες αποικοδομητών αποτελούν τα αλόφιλα βακτήρια, αλλά και οι διάφοροι τύποι μυκήτων. Σε κάποιους από αυτούς, συγκεκριμένα στον Halobacterium, αλλά και στον χλωροφύκο Dunaliella salina, αποδίδεται η άλικη χρώση της κεκορεσμένης άλμης λίγο πριν την εισαγωγή της στα αλοπήγια, ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης καροτενοειδών. Στους αποικοδομητές, τέλος, οφείλονται τα διασπαρμένα «κάπαλα» στις περιοχές των αλυκών που σταδιακά ή προσωρινά και για κάποιους λόγους, έχουν εγκαταλειφθεί. Τα κάπαλα δεν είναι παρά αέρια παγιδευμένα στο έδαφος της αλυκής, προϊόντα της αποικοδομητικής διεργασίας.
Οι αποικοδομητές
